Vanochtend ging alweer vroeg de wekker. Dus snel onder de douche proberen een beetje wakker te worden.

Vanaf 07.00 uur stond het ontbijt klaar en dat zag er heerlijk en zeer goed verzorgd uit. Wie eet er nou tegenwoordig luxe bolletjes met brie, blauwkazen of zalm voor het ontbijt? Nou hier kan dat dus. Dus met een kop koffie erbij was het wakker worden geen probleem meer.

Aangezien wij vandaag een jarige in de groep hebben kwam een medewerkster van het hotel met een minitaartje en een kaarsje erin. Uiteraard moest er ook gezongen worden.

Na het ontbijt pakte we snel de spullen om naar de pont te gaan die ons naar het eiland Düne zou brengen. Daar aangekomen kregen weer eerst weer even een korte uitleg en de huisregels van dit eiland. Het is de bedoeling dat je niet dichter dan 30 meter bij de zeehonden komt om te voorkomen dat je de dieren verstoord. Helaas zijn er altijd van die irritante "toeristen" die deze regels aan hun laars lappen en vlak langs de kudde zeehonden loopt om een foto te maken met een mobiel of nog erger een selfie. Deze mensen moet je eigenlijk gelijk op de eerstvolgende pont weer terug naar Helgoland zetten. Maar helaas zul je dit soort mensen overal tegenkomen en is er weinig aan te doen.

We liepen eerst naar het Noorderstrand aangezien daar het mooiste licht zou zijn door de opkomende zon. We zagen gelijk al een hele groep (of is het kudde??) zeehonden liggen, maar doordat ze zo dicht bij elkaar liggen zou dat geen mooie foto's geven. Een aantal zeehonden waren in het water met elkaar aan het stoeien, dat was wel een grappig gezicht. Eigenlijk zijn het net puppy's alleen dan in het water.

Een stukje verderop lagen er een paar zeehonden "vrij" dus die waren een mooi onderwerp voor ons. We vielen plat op de buik in het natte zand om op ooghoogte profielfoto's te kunnen maken. De zon was inmiddels al flink aan het opwarmen en sommige mensen moesten oppassen voor het verbranden. Je kunt zien dat de zeehonden wel een beetje aan de mens gewend is, en ze blijven (zolang je de gepaste afstand houdt) ook onverstoord liggen in het zand. Af en toe een krabbend op de kop of verveeld weer een stukje verder "hoppen" omdat het water te dichtbij komt.

Soms zou je denken dat ze het zelfs leuk vinden dat ze zo in de belangstelling staan, want sommige zeehonden gingen er echt voor liggen in de beste poses. Erica had zelfs een zeehond zo ver dat deze lachend op de foto stond.

Halverwege de ochtend mocht ik van Bertus nog even zijn 600 mm lens lenen met de panconstructie. Nou zul je je afvragen ...panconstructie?? Wat bedoeld ze nou weer?? De fotografen onder ons weten denk ik wel wat ik bedoel, maar voor de overige lezers zal ik het even kort uitleggen. Door een koekenpan onder je schommelkop de te plaatsen krijg je een mooie stabiele en vlakke constructie waardoor je dus heel dicht bij de grond bent en eenvoudig op ooghoogte met je onderwerp kan komen. Dit effect krijg je ook met een statief die helemaal plat kan, maar niet iedere statief heeft deze mogelijkheid. We trokken dan ook veel bekijks met de koekenpannen haha.

Het was wel heel gaaf om heel even een mooie grote lens te mogen uitproberen. Hierdoor kon ik veel dichter bij de zeehonden komen.

Een stukje verder op het strand zat een kolonie drie-teen meeuwen te broeden. Wanneer je te dicht in de buurt kwam vlogen ze dreigend op je af. Uiteraard waren er mensen die met een mobieltje dichtbij foto's wilde maken wat de meeuwen echt niet op prijs stelde. Een voordeel had deze (domme) actie wel, dat ik mooie foto's kon maken haha.

We hadden om 12 uur afgesproken bij een restaurantje op het strand om wat te gaan eten. Het zonnetje was inmiddels heerlijk, nog steeds niet zo warm als bij jullie in Nederland maar wel heel goed te doen.

Na de lunch besloten vonden we eigenlijk allemaal wel dat we voldaan waren van alle indrukken en mooie momenten van deze ochtend dus gingen we met de pont weer terug naar Helgoland.

Aangezien we rond 14.00 uur al terug waren hadden we lekker even de tijd om alle foto's op ons gemak te bekijken en om wat uit te rusten.

Rond 18.00 uur nam Gert ons mee uit eten omdat hij jarig was. Wat een super leuk gebaar, wat absoluut niet had gehoeven, maar zeer zeker door iedereen werd gewaardeerd. De maaltijd liet wel even op zich wachten, maar de stemming was op en top aan tafel. Het is maar goed dat de overige mensen ons niet verstaan, want soms daalde het niveau tot het nulpunt haha.

Na het eten was het opschieten om snel de rots weer op te wandelen naar de Jan van Genten. Rond 21.30 uur zou de zon onder gaan en een uur voor zonsondergang heb je heel mooi licht om te fotograferen.

Inmiddels was het boven op de rotsen een stuk harder gaan waaien, waardoor de vogels zweefden door de lucht. Ze blijven dan heel even stil hangen om zich vervolgens met de wind mee te laten zweven. Het was een schitterend gezicht.

Een nadeel van de wind en de laaghangende vogels is, dat ze ook nog wel eens hun darmen willen legen. Als je dan net in de windrichting staat krijg je de volle laag als een regen op je af. Laat ik nou net in de wind staan :-( Mijn jas alles zat eronder. ...bah!!!

Na een mooie zonsondergang was het tijd om weer terug te gaan naar het hotel. Iedereen dook gelijk zijn kamer is, omdat deze dag vol met mooie momenten toch ook heel vermoeiend was. Na een warme douche ging voldaan ook bij mij de luikjes weer dicht.

Op naar morgen. Heb er nu al weer zin in.